« Me dison Martin. E mos amics son de lops. Òc ben, de lops que los grands sabon pas veire ! Ne'n fau de causas ambe mos lops ! Mas quand serai grand... » Lo libre evòca amb tendresa e delicadesa, a nautor de mainatge, la question de l'amic imaginari. Illustrat amb finesa e una sensibilitat de las bèlas, abòrda tanben a son biais la question de la plaça dins la frairièra, quand òm i arriba après l'ainat. Mai que mai, pausa LA question essenciala : cossí far amb lo « abans ieu » ? Cossí acceptar que los autres ajan agut una vida abans nòstra venguda al mond ?